Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2013

ΕΥΘΥΣ-ΠΛΑΓΙΟΣ


ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


ΕΥΘΕΙΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ- 3η ΕΝΟΤΗΤΑ

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ


ΤΕΧΝΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ


ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ


"Αν" του Κίπλιγκ


αν from somakris

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ


ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ


ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ-ΘΟΥΡΙΟΣ


ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ


ΑΛΦΡΕΝΤ ΝΟΜΠΕΛ


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ


ΑΝΤΟΝ ΤΣΕΧΩΦ


Η ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΡΑ


Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΗ


Ο Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΕ ΠΙΝΑΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ


Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ


ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΟΥ 1821


Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ


ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ


ΗΠΕΙΡΟΣ-ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ


ΓΕΡΜΑΝΙΑ


ΠΕΤΡΙΝΑ ΓΕΦΥΡΙΑ


Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ- ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ

Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ


ΕΙΔΙΚΕΣ
ΒΟΥΛΗΤΙΚΕΣ
ΕΝΔΟΙΑΣΤΙΚΕΣ
εκφράζουν
Συμπληρώνουν
το γενικό και αόριστο νόημα
του ρήματος της κύριας
Συμπληρώνουν την έννοια του ρήματος και εκφράζουν θέληση
(από το ρ. βούλομαι=θέλω)
Φανερώνουν φόβο,ανησυχία
εισαγωγή
Ότι
Πως
που
να
Μην(δεν)
Μήπως(δεν)
εξάρτηση
Α)Από ρήματα που σημαίνουν:
Λέγω,νομίζω,αισθάνομαι ,γνωρίζω,δείχνω
Β)από περιφράσεις με  ανάλογη σημασία :έχω την πεποίθηση, έχω τη γνώμη

Γ) από απρόσωπα ρήματα
και εκφράσεις : λέγεται,διαδίδεται,
είναι γνωστό,είναι βέβαιο

Δ) βρίσκονται μετά από αντωνυμίες
Ουδετέρου γένους και κάποιες λέξεις :
αυτό,εκείνο,γνώμη, διαδοση κ.α
Α)Από ρήματα  που σημαίνουν:θέλω,μπορώ,
προτρέπω,αναγκάζομαι
Β)από περιφράσεις με  ανάλογη σημασία :έχω τη δύναμη,έχω τον πόθο κ.α
Γ) από απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις :πρέπει,χρειάζεται,απαγορεύεται,είναι ανάγκη κ.α
Δ) βρίσκονται μετά από αντωνυμίες
Ουδετέρου γένους και κάποιες λέξεις :
αυτό,εκείνο,απαίτησηκ.α

Α)Από ρήματα  που σημαίνουν: φοβάμαι,υποπτευομαι,ανησυχώ κ.α
Β)από περιφράσεις με  ανάλογη σημασία : έχω ανηχυχία, τρόμο,αγωνία κ.α
Γ) βρίσκονται μετά από αντωνυμίες
Ουδετέρου γένους και κάποιες λέξεις : φόβος, αγωνία, αυτό,εκείνο

Συντακτ.ρόλος
αντικείμενο
υποκείμενο
επεξήγηση
αντικείμενο
υποκείμενο
επεξήγηση
αντικείμενο
επεξήγηση
Παραδείγματα
1.   Νομίζω ότι θα φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερεύουσα Ονοματική Ειδική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:ότι
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:νομίζω
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: αντικείμενο
          2.Λέγεται πως θα φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερεύουσα Ονοματική Ειδική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:πως
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:λέγεται (απρόσωπο ρήμα)
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: υποκείμενο
3.Ενα μόνο νομίζω, ότι θα φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερεύουσα Ονοματική Ειδική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:ότι
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:νομίζω
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: επεξήγηση στο «ένα»

1.      Θέλω να φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερ. Ονοματική Βουλητική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:να
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:θέλω
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: αντικείμενο
          2.Πρέπει να   φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερ Ονοματική Βουλητική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:να
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:πρέπει (απρόσωπο ρήμα)
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: υποκείμενο
3.Ενα μόνο θέλω, να φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερ Ονοματική Βουλητική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:να
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:θέλω
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: επεξήγηση στο «ένα»

1.Ανησυχώ μήπως   φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερ. Ονοματική Ενδοιαστική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:μήπως
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:ανησυχώ
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: αντικείμενο
2.Ενα μόνο φοβάμαι , μήπως φύγει
ΕΙΔΟΣ:Δευτερ Ονοματική Ενδοιαστική
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:μήπως
ΕΞΑΡΤΗΣΗ:φοβάμαι
ΣΥΝΤ.ΡΟΛΟΣ: επεξήγηση στο «ένα»



ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ

ΤΑ ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ:
α) Να είναι σύντομος και περιεκτικός.
β) Πρέπει να προκαλεί το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
γ) Να βρίσκεται κοντά στο θέμα προετοιμάζοντας την φυσική μετάβαση σ’ αυτό με κατάλληλο θεματικό πέρασμα.
δ) Να αποφεύγονται οι ιστορικές αναδρομές στον πρόλογο και η κατάχρηση γνωμικών εκφράσεων και παραδειγμάτων.
ε) Να αποφεύγονται οι ρητορισμοί, οι δογματισμοί και οι πολυχρησιμοποιημένες φράσεις.

ΘΕΜΑ : (Τα τελευταία χρόνια) Ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα των σύγχρονων αναπτυγμένων κοινωνιών είναι ο ρατσισμός  (δεδομένο). Αφού παρουσιάσετε τις αιτίες (α΄ζητούμενο) του φαινομένου να προτείνετε συγκεκριμένες λύσεις (β΄ζητούμενο) για τον περιορισμό του ή την οριστική αντιμετώπιση του.
Επαναδιαπραγμάτευση :
Επαναλαμβάνω τα δεδομένα του θέματος αποφεύγοντας όσο μπορώ τις λεκτικές επαναλήψεις
π.χ. : Στις μέρες μας  ένας απ’ τους σημαντικότερους κινδύνους των δημοκρατικών πολιτευμάτων είναι η ύπαρξη  ρατσιστικών εκδηλώσεων  .(εδώ ήδη έχουμε παρουσιάσει τα δεδομένα) Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σοβαρό φαινόμενο για το οποίο μόνο αφού εντοπιστούν οι πραγματικοί λόγοι ύπαρξης του ,   θα καταστεί δυνατή η εύρεση ουσιαστικής λύσης. .(εδώ γίνεται η σύνδεση με το θέμα και τα ζητούμενά του)

ΚΥΡΙΟ ΘΕΜΑ:
α) Φροντίζουμε να είναι άμεσα συνδεδεμένο με τον πρόλογο. Το πέρασμα από τον πρόλογο στο κύριο θέμα γίνεται είτε με τον ορισμό (αν υπάρχει κυρίαρχη έννοια) είτε με τις μορφές – είδη, αν οι έννοιες παρουσιάζονται με μορφική πολλαπλότητα (π.χ. πολιτισμός: πνευματικός – τεχνικός).
β) Ιστορική αναδρομή: η παράγραφος αυτή πρέπει να είναι σύντομη και ν’ αναφέρεται στις αλλαγές (τις πιο σημαντικές) που επήλθαν από το παρελθόν ως τις μέρες μας. Η ιστορική αναδρομή πρέπει ν’ ακολουθεί τη χρονική σειρά: Αρχαία εποχή – Μεσαίωνας – Νεότερα χρόνια.
γ) Αιτιολογία: σ’ αυτήν την παράγραφο αναφερόμαστε στους λόγους – αίτια που δημιούργησαν την έννοιά μας (ηθικά, πνευματικά, υλικά).
δ) Αποτελέσματα – Συνέπειες: οι συνέπειες που αναφέρονται πρέπει να έχουν κάποια σχέση με την όλη παρουσίαση και ανάλυση του προβλήματος. Σ’ αυτήν την παράγραφο αναφερόμαστε στον τρόπο με τον οποίο επηρεάζονται και διαμορφώνονται οι διάφοροι τομείς της ζωής του ανθρώπου. Βέβαια, για να οδηγηθούμε στις συνέπειες, στηριζόμαστε στα αίτια. Οι συνέπειες – αποτελέσματα πρέπει ν’ αναφέρονται τόσο στο ατομικό όσο και στο κοινωνικό επίπεδο.
ε) Προτάσεις – Λύσεις: Σ’ αυτήν την παράγραφο πρέπει να προσέξουμε, ώστε ν’ αναφέρουμε προτάσεις – λύσεις για αίτια ή συνέπειες, που έχουμε ήδη αναφέρει. Και φυσικά ό,τι σημειώνουμε στην παράγραφο των προτάσεων – λύσεων πρέπει να είναι ρεαλιστικό, μέσα στα πλαίσια της κοινής λογικής και άρα πραγματοποιήσιμο.

Πιο συγκεκριμένα:
Τις αιτίες τις αναπτύσσουμε σε ξεχωριστές παραγράφους. Κάθε παράγραφος για να είναι ολοκληρωμένη, θα πρέπει να αποτελείται από τη θεματική πρόταση, τις λεπτομέρειες, με τις οποίες αναπτύσσεται και αιτιολογείται η θεματική πρόταση, και την πρόταση κατακλείδα.
Για να μην επαναλαμβάνουμε συχνά φράσεις, όπως «μία αιτία», «επίσης μία αιτία», «ακόμη μία αιτία», είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσουμε νοηματικά ισοδύναμες λέξεις, όπως: επιπλέον, επιπρόσθετα, αναμφίβολα, αναμφισβήτητα κ.τ.λ. Με τις παραπάνω λέξεις μπορούμε να ξεκινούμε τις παραγράφους όχι μόνο των αιτίων, αλλά και άλλου περιεχομένου.
Μεταβατικές λέξεις και φράσεις
ΑΙΤΙΑ
- Παράγοντες που συμβάλλουν επιβοηθητικά στον/ στην/ στο ...
- Αν κοιτάξουμε βαθύτερα, στις ρίζες του φαινομένου, θα δούμε πως
πηγάζει από ...
- Κύρια αιτία του/ της ... είναι ο/ η/ το ...
- Ανάμεσα στα αίτια του/ της ... ξεχωριστή θέση κατέχει ...
- Σοβαρό επίσης αίτιο θεωρείται ...
- Ένας ακόμα λόγος είναι το γεγονός ότι ...
- Κύριος (/ βασικός/ πρωταρχικός/ καθοριστικός/ ουσιαστικός/
θεμελιώδης) παράγοντας είναι ...
- Ο ρόλος του/ της ... είναι πράγματι καθοριστικός για ...
- Εκτός από αυτό όμως και ο/ η/ το ... αποτελεί ...
- Ο/ η/ το ... είναι βλαβερός/ ή/ ό (επιβλαβής/ επιζήμιος) ...
- Θα ήταν αδύνατος/ η/ ο ο/ η/ το ... χωρίς τη βοήθεια του/ της ...

Οι συνέπειες χωρίζονται ανάλογα με τη σημασία της κύριας έννοιας σε θετικές και σε αρνητικές.
Επίσης μπορούμε να τις χωρίσουμε σε συνέπειες για το άτομο και σε συνέπειες για την κοινωνία.
Οι συνέπειες απορρέουν από τις αιτίες και θα πρέπει να βρίσκονται σε άμεση σχέση με αυτές.
Αποτελέσματα - συνέπειες
- Μια πρώτη ματιά στην προσφορά του/ της ... αποδεικνύει ότι...
- Άλλη θετική/ αρνητική συνέπεια είναι ο/ η/ το ...
- Ένα ακόμη θετικό/ αρνητικό αποτέλεσμα είναι ...
- Η προσφορά (/ ο ρόλος) του/ της ... δεν σταματά σε αυτό το σημείο ...
- Εκτός από τα θετικά στοιχεία, ο/ η/ το ... έχει και αρκετά αρνητικά ....
- Ανάμεσα στις συνέπειες(/ στις επιπτώσεις/ στα αποτελέσματα)
ιδιαίτερη θέση κατέχει ....
- Αναφερόμενοι στις συνέπειες καταλαβαίνουμε (/ διαπιστώνουμε ) ότι
- Ο/ η/ το ...είναι φυσικό επακόλουθο του/ της ...
- Γεγονός είναι ότι ο/ η/ το ... συμβάλλει και ...
- Η σημαντικότερη προσφορά του/ της ... είναι αναμφισβήτητα ...
- Ο/ η/ το ... αποτελεί συνέπεια (/ είναι επακόλουθο) του/ της ...
- Ο/ η/ το ... είναι απόρροια/ προϊόν ...
- Ο/ η/ το ... έχει επιπτώσεις/ αντίκτυπο ...
- Ο/ η/ το ... είναι βλαβερός/ επιβλαβής/ επιζήμιος ...
- Ο/ η/ το ... έχει ως αποτέλεσμα την κακοδαιμονία (/ την εξαθλίωση/
την κατάπτωση/ τον εκφυλισμό) ...
- Ο/ η/ το ... συμβάλλει (/ συντείνει/ συντελεί ) στον/ στην/ στο ...
- Ο/ η/ το ... επιτρέπει/ διευκολύνει/ προάγει/ προωθεί ...
- Άμεση συνέπεια του παραπάνω γεγονότος είναι ...
- Ο/ η/ το ... επηρεάζει θετικά/ αρνητικά τον/ την/ το ...
- Ο/ η/ το/ ασκεί επιρροή (/ επίδραση) στον/ στην/ στο ...
- Ο/ η/ το ... είναι παράγοντας δημιουργικός/ ανανεωτικός/
ανακαινιστικός...


Οι τρόποι αντιμετώπισης βρίσκονται και αυτοί με τη σειρά τους σε άμεση σχέση με τις συνέπειες και τις αιτίες. Δεν προτείνουμε μέτρα για αίτια και συνέπειες που δεν περιλάβαμε στη διερεύνηση του προβλήματος.
Οι λύσεις και οι πρακτικές αντιμετώπισης ενός προβλήματος θα πρέπει να κινούνται στα όρια του εφικτού και του δυνατού. Επίσης οι τρόποι αντιμετώπισης θα πρέπει να είναι προωθητικοί, όταν αντιμετωπίζουμε θετικό παράγοντα και ανασταλτικοί όταν αντιμετωπίζουμε αρνητικό παράγοντα.
Οι πιο συνηθισμένοι και σπουδαιότεροι ταυτόχρονα τρόποι αντιμετώπισης είναι: η παιδεία, η οικογένεια και οι πνευματικοί άνθρωποι. Οι δύο πρώτοι θεσμοί ονομάζονται φορείς κοινωνικοποίησης.

Μέτρα - προϋποθέσεις
- Θα είναι αναμφίβολη (/ αναμφισβήτητη/ αναντίρρητη/ αδιαφιλονίκητη)
η συμβολή του/ της ... στον/ στην/ στο ...
- Ο/ η/ το ... θα συμβάλει στην καλυτέρευση (/ βελτίωση/ αναμόρφωση/
εξυγίανση/ θεραπεία) του/ της ...
- Ο/ η/ το ... μπορεί να λειτουργήσει θετικά για ...
- Ο/ η/ το ... θα ασκήσει θετική επιρροή (/ επίδραση) στον/ στην/ στο ...
- Ο/ η/ το ... αποτελεί βασική προϋπόθεση για ...
- Για να εξασφαλιστεί ο/ η/ το ... είναι απαραίτητος/ η/ ο ...
- Η επίδραση του/ της ... στον/ στην/ στο θα είναι καταλυτική.
- Η ευεργετική επίδραση του/ της ... στον/ στην/ στο ... είναι εμφανής
- Ο/ η/ το ... θα αποβεί παράγοντας δημιουργικός (/ ανανεωτικός/
ανακαινιστικός)
- Ουσιαστικός (/ θεμελιώδης/ πρωταρχικός/ καθοριστικός ) παράγοντας
για ... μπορεί να αποβεί και ...
- Ο/ η/ το ... προϋποθέτει την ύπαρξη ...

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ως επίλογο χρησιμοποιούμε:
α) Ένα γενικό συμπέρασμα, δηλαδή μια σύντομη ανακεφαλαίωση των όσων ήδη έχουμε αναφέρει στο κύριο θέμα.
β) Επίσης, αν δεν έχει γίνει ήδη, θα μπορούσαμε ν’ αναφερθούμε σύντομα σε προτάσεις – λύσεις και κυρίως στη σημαντικότερη λύση.
γ) Μπορούμε επίσης να στηριχθούμε στη σύγχρονη πραγματικότητα για να προδιαγράψουμε τη μελλοντική πορεία του προβλήματος που μας απασχολεί.
δ) Στον επίλογο καλό είναι να αποφεύγονται οι συμβουλές, οι προτροπές και οι ευχές.

  1. Δεοντολογικός επίλογος :
α) Είναι ο επίλογος που συμπυκνώνει τα μέτρα για τη θετική ή αρνητική
                 αντιμετώπιση ενός παράγοντα.
β) Εμπεριέχει συνοπτική περιγραφή συγκεκριμένων τρόπων εφόσον οι λύσεις
      αυτές δεν ήταν αντικείμενο ανάπτυξης στο κυρίως θέμα.

  1. Ανακεφαλαιωτικός επίλογος :
α) Δεν είναι ιδιαίτερα πρωτότυπος, γιατί ενέχει το στοιχείο της επανάληψης.
β) Ωστόσο, κρίνεται κατασκευαστικά προσιτός, μπορεί να εφαρμοστεί σε
     πολλά θέματα, παρουσιάζει περιγραφικά και ασχολίαστα τις βασικές
     θέσεις.
Ø  Αβίαστα, λοιπόν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα.
Ø  Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορούμε να επισημάνουμε.
Ø  Από όσα ως τώρα έχουν διατυπωθεί, αξίζει να τονίσουμε συμπερασματικά.

Ø  Γίνεται, λοιπόν, αντιληπτό. . . . .

Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2013

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΠΩΣ ΓΡΑΦΩ ΜΙΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗ

1ο  ΣΤΑΔΙΟ
Διαβάζουμε προσεχτικά ολόκληρο το κείμενο και επισημαίνουμε το νοηματικό του κέντρο, το βασικό θέμα προβληματισμού του συγγραφέα. Αυτό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε ως αρχή περίληψης. Συνήθως το νοηματικό κέντρο βρίσκεται στον τίτλο του κειμένου, στον πρόλογο του ή και στην αρχή του κυρίου μέρους. Αν όχι, τότε εξάγεται ως συμπέρασμα από όλο το κείμενο.

Π.χ                        ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
           Σήμα κινδύνου για το μέλλον της ανθρωπότητας εκπέμπουν οι επιστήμονές , που ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, ατενίζοντας το με απαισιοδοξία , και αυτό γιατί , όπως υποστηρίζουν , το ανθρώπινο είδος έχει χαθεί σε κάποιο μονοπάτι της ιστορικής του εξέλιξης .Τα καταστροφικά πυρηνικά όπλα και η βαθμιαία αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος οδηγούν σταθερά την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία και μόνο η εκπαίδευση των νέων πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί η σανίδα σωτηρίας για το ανθρώπινο γένος.
          Πράγματι, όπως είναι γνωστό , ο σύγχρονος άνθρωπος περιπλέχτηκε μέσα στο φαύλο κύκλο του τεχνολογικού του πολιτισμού, του δυτικού αυτού κυρίως επιτεύγματος , που κυβερνά τον κόσμο με στυγνή λογική και ψυχρό υπολογιστικό πνεύμα. Ετσι κάτω από τη διαχείρισή του καταστρέφονται δάση ,εξαφανίζονται είδη του ζωικού και φυτικού βασιλείου, εξαντλούνται αλόγιστα τα φυσικά αποθέματα της γης , ρυπαίνεται το έδαφος , το νερό και η ατμόσφαιρα , μολύνεται η φύση από τοξικά αέρια , χημικά και ραδιενεργά κατάλοιπα βιομηχανικά απόβλητα και καυσαέρια και τέλος διασπάται η ιστορική και πολιτιστική συνέχεια με την καταστροφή κάθε παραδοσιακού στοιχείου που ένωνε πριν τα άτομα της τώρα ερημωμένης υπαίθρου. Ακόμη αρκετοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι πολλοί πολιτισμοί πρόκειται να εκλείψουν κάτω από την πίεση του προτύπου που προβάλλει ο σύγχρονος βιομηχανικός πολιτισμός . Ισως λοιπόν στο απώτερο μέλλον η ανθρωπότητα κινδυνεύσει από βιολογικό εκφυλισμό.
           Επιπρόσθετα όλα μέσα στο πλέγμα του σύγχρονου υπερκαταναλωτισμού λειτουργούν παράλογα και ανήθικα .Επομένως , ακόμα και το να γίνεται ένας νέος άνθρωπος σήμερα περιθωριακό άτομο , θεωρείται ως μια λογική συνέπεια του Παράλογου του σύγχρονου κόσμου. Τα νέα άτομα εξάλλου βλέπουν ότι η πολιτική και η οικονομική συμπεριφορά αυτών που διοικούν οδηγεί στη φθορά. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο κάποιος να διαφωτίσει και ξυπνήσει μέσα στα νέα αυτά άτομα τις αξίες του Ωραίου και του Καλού , αφού η εκπαίδευση της νεολαίας αποτελεί το μοναδικό σωτήριο δρόμο του ανθρώπινου είδους .Μια όμως ανθρωπιστική εκπαίδευση που θα βασίζεται στη στενή επαφή με τη ζωντανή φύση, στις ηθικές αξίες και τα ιδανικά και στην αίσθηση της αρμονίας και του  μέτρου.
           Δίκαια λοιπόν κάθε υπεύθυνο και προβληματισμένο άτομο επαφίεται κυρίως στη σημερινή νεολαία για την καλύτερη παγκόσμια ειρηνική πολιτιστική πορεία , αφού στο προσωπό της μόνο μπορεί να διακρίνει καθαρά τα σημάδια μιας αποστολής διάσωσης και εξυγίανσης της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς  


βασικό θέμα προβληματισμού
οι νέοι με την κατάλληλη ανθρωπιστική εκπαίδευση αποτελούν την μοναδική ελπίδα σωτηρίας για τα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα 


2ο ΣΤΑΔΙΟ
Στη συνέχεια  δουλεύω κατά παραγράφους κρατώντας σημειώσεις και δίνοντας από ένα πλαγιότιτλο
Επισημαίνουμε τα πιο σημαντικά σημεία(ιδέες , λέξεις –κλειδιά), διακρίνοντας τα από τα μη ουσιώδη . Συνήθως το θέμα – πλαγιότιτλος βρίσκεται στη θεματική περίοδο της παραγράφου.

ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΛΠΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
           Σήμα κινδύνου για το μέλλον της ανθρωπότητας εκπέμπουν οι επιστήμονές , που ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά, ατενιζοντάς το με απαισιοδοξία , και αυτό γιατί , όπως υποστηρίζουν , το ανθρώπινο είδος έχει χαθεί σε κάποιο μονοπάτι της ιστορικής του εξέλιξης .Τα καταστροφικά πυρηνικά όπλα και η βαθμιαία αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος οδηγούν σταθερά την ανθρωπότητα στην αυτοκτονία και μόνο η εκπαίδευση των νέων πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί η σανίδα σωτηρίας για το ανθρώπινο γένος.
          Πράγματι, όπως είναι γνωστό , ο σύγχρονος άνθρωπος περιπλέχτηκε μέσα στο φαύλο κύκλο του τεχνολογικού του πολιτισμού, του δυτικού αυτού κυρίως επιτεύγματος , που κυβερνά τον κόσμο με στυγνή λογική και ψυχρό υπολογιστικό πνεύμα. Ετσι κάτω από τη διαχείρισή του καταστρέφονται δάση ,εξαφανίζονται είδη του ζωικού και φυτικού βασιλείου, εξαντλούνται αλόγιστα τα φυσικά αποθέματα της γης , ρυπαίνεται το έδαφος , το νερό και η ατμόσφαιρα , μολύνεται η φύση από τοξικά αέρια , χημικά και ραδιενεργά κατάλοιπα βιομηχανικά απόβλητα και καυσαέρια και τέλος διασπάται η ιστορική και πολιτιστική συνέχεια με την καταστροφή κάθε παραδοσιακού στοιχείου που ένωνε πριν τα άτομα της τώρα ερημωμένης υπαίθρου. Ακόμη αρκετοί επιστήμονες προειδοποιούν ότι πολλοί πολιτισμοί πρόκειται να εκλείψουν κάτω από την πίεση του προτύπου που προβάλλει ο σύγχρονος βιομηχανικός πολιτισμός . Ισως λοιπόν στο απώτερο μέλλον η ανθρωπότητα κινδυνεύσει από βιολογικό εκφυλισμό.
           Επιπρόσθετα όλα μέσα στο πλέγμα του σύγχρονου υπερκαταναλωτισμού λειτουργούν παράλογα και ανήθικα .Επομένως , ακόμα και το να γίνεται ένας νέος άνθρωπος σήμερα περιθωριακό άτομο , θεωρείται ως μια λογική συνέπεια του Παράλογου του σύγχρονου κόσμου. Τα νέα άτομα εξάλλου βλέπουν ότι η πολιτική και η οικονομική συμπεριφορά αυτών που διοικούν οδηγεί στη φθορά. Γι’ αυτό είναι αναγκαίο κάποιος να διαφωτίσει και ξυπνήσει μέσα στα νέα αυτά άτομα τις αξίες του Ωραίου και του Καλού , αφού η εκπαίδευση της νεολαίας αποτελεί το μοναδικό σωτήριο δρόμο του ανθρώπινου είδους .Μια όμως ανθρωπιστική εκπαίδευση που θα βασίζεται στη στενή επαφή με τη ζωντανή φύση, στις ηθικές αξίες και τα ιδανικά και στην αίσθηση της αρμονίας και του  μέτρου.
           Δίκαια λοιπόν κάθε υπεύθυνο και προβληματισμένο άτομο επαφίεται κυρίως στη σημερινή νεολαία για την καλύτερη παγκόσμια ειρηνική πολιτιστική πορεία , αφού στο προσωπό της μόνο μπορεί να διακρίνει καθαρά τα σημάδια μιας αποστολής διάσωσης και εξυγίανσης της ανθρώπινης σκέψης και συμπεριφοράς  

ΠΛΑΓΙΟΤΙΤΛΟΙ
1η§ Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μόνη ελπίδα σωτηρίας για την ανθρωπότητα που οδηγείται στην καταστροφή είναι η εκπαίδευση των νέων
2η§ Η πρόοδος του τεχνολογικού πολιτισμού έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα
3η§ ο παραλογισμός και η ανηθικότητα καθιστούν επιτακτική ανάγκη την γαλούχηση των νέων με τις ανθρωπιστικές αξίες
4η§ Υπεύθυνη στάση απέναντι στο μέλλον είναι να στηρίξουμε τις ελπίδες μας σε μια νεολαία που θα διαπνέεται από ανθρωπιστικά ιδεώδη


3ο ΣΤΑΔΙΟ
Έπειτα , χρησιμοποιώντας τους  πλαγιότιτλους και τις πιο σημαντικές λεπτομέρειες κάθε παραγράφου, αποδίδουμε με δικές μας σύντομες φράσεις συνοπτικά την κάθε παράγραφο, χρησιμοποιώντας και διαρθρωτικές εκφράσεις . Η σύνθεση που προκύπτει από αυτήν την εργασία κατά παράγραφο αποτελεί το κείμενο της περίληψης.
Ακολουθώντας τις σημειώσεις που κρατήσαμε στα πλάγια του κειμένου δηλαδή
(βασική δομή ενοτήτων, επιμέρους σημαντικά σχόλια κάθε μιας ενότητας)
προσπαθούμε να τις συνθέσουμε σε γραπτό κείμενο, προσθέτοντας εισαγωγικές φράσεις και ρήματα σύνδεσης.

Εισαγωγικές φράσεις:
-Ο αρθρογράφος του κειμένου ασχολείται με…………
-Ο συγγραφέας του κειμένου πραγματεύεται το θέμα …………………..
 - Ο συγγραφέας στον πρόλογο…
- Το κείμενο αρχίζει με μια εισαγωγή…
- Το πρώτο (δεύτερο, τρίτο…) θέμα που αναπτύσσει αφορά /
διαπραγματεύεται…
- Το θέμα που αναπτύσσεται σε πρώτο επίπεδο…
Προσθετικές φράσεις
-Επίσης , αναφέρεται ………….
-Επιπλέον, τονίζει………….
-Στη συνέχεια παρουσιάζει και την άποψη ότι…
- Σε δεύτερο επίπεδο ο συγγραφέας κρίνει σκόπιμο να…
- Δεν παραλείπει, βέβαια, να τονίσει / να αναφέρει…
Επιλογικές φράσεις  
- Τέλος, ο συγγραφέας καταλήγει…
- Τοποθετείται τελικά / συμπερασματικά λέγοντας… και άλλες παρόμοιες.
Ρήματα σύνδεσης: - παρουσιάζει - διεισδύει
- αναφέρει - προσεγγίζει
- αναφέρεται - πλησιάζει το πρόβλημα
- κρίνει - συντάσσεται με την άποψη
- συγκρίνει - συμφωνεί με την άποψη
- διακρίνει - αντιτάσσεται με την άποψη
- επισημαίνει - διαφωνεί με την άποψη
- τονίζει - καταδικάζει την άποψη / θέση
- σημειώνει - είναι υπέρμαχος
- σχολιάζει - είναι αντίθετος
- αναπτύσσει
- πραγματεύεται
- αναλύει και άλλες παρόμοιες

ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Θ.Π: Ο συγγραφέας στο κείμενο του παρουσιάζει τους νέους  ως μόνη ελπίδα σωτηρίας για την ανθρωπότητα .(βασικό θέμα προβληματισμού-). ΣΧΟΛΙΑ: Αρχικά επισημαίνει , στηριζόμενος και στις προειδοποιήσεις των επιστημόνων , ότι το ανθρώπινο γένος απειλείται με αφανισμό , τονίζοντας παράλληλα την ανάγκη εκπαίδευσης των νέων ως μοναδική λύση(1ος πλαγιότιτλος ) Στη συνέχεια αναφέρει ότι ο τεχνικός πολιτισμός έχει  δημιουργήσει  τεράστια προβλήματα , όπως η αλλοίωση του περιβάλλοντος , ο κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου , η πολιτιστική αλλοτρίωση, αλλά και σύμφωνα με τα πορίσματα  των επιστημόνων, η εξαφάνιση πολιτισμών(2ος πλαγιότιτλος).Επιπλέον η κυριαρχία του παραλογισμού και της ανηθικότητας καθιστούν επιτακτική ανάγκη την γαλούχηση των νέων με αξίες και ιδανικά του ανθρωπισμού(3ος πλαγιότιτλος).ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΑ:Τέλος προσδιορίζει ως υπεύθυνη στάση το να στηρίξουμε τις ελπίδες μας σε μια νεολαία που θα διαπνέεται από τα παραπάνω ιδανικά (4ος πλαγιότιτλος).

Λέξεις  114

 Τι πρέπει να προσέχουμε όταν γράφουμε την περίληψη;
Κατά τη συγγραφή μιας περίληψης πρέπει να προσέχουμε τα εξής στοιχεία:
1. Πρέπει να παρουσιάζουμε με πιστότητα τις ιδέες του κειμένου ώστε να αποδώσουμε το νόημα του.
2. Δεν πρέπει να προσθέτουμε προσωπικές απόψεις καθώς και οποιαδήποτε κριτική που είναι φυσικό να αλλοιώνει το αρχικό κείμενο.
3. Δεν σχολιάζουμε, απλά καταγράφουμε συνοπτικά τις ιδέες του κειμένου.
4. Αποφεύγουμε την υπερβολική γενίκευση, δίνοντας σε σωστή αναλογία τις γενικές θέσεις και τα παραδείγματα.
5. Δεν μεταφέρουμε – αντιγράφουμε μεγάλες φράσεις του κειμένου, αλλά αποδίδουμε με δικά μας λόγια το νόημα κρατώντας μόνο τις λέξεις – κλειδιά (με ιδιαίτερο
νοηματικό βάρος) του συγγραφέα τις οποίες βάζουμε σε εισαγωγικά.
6. Η περίληψη δεν πρέπει να είναι ένα μηχανιστικό κείμενο, αλλά να έχει ποιότητα ως προς το χρησιμοποιούμενο λεξιλόγιο, την επιλογή εκφράσεων και τη συνολική μορφή (συντακτικό – ορθογραφία – καλλιγραφία – στίξη) που παρουσιάζει.
7.Μπορούμε να κάνουμε αναφορά στο συγγραφέα, αν έχουμε σκοπό να επισημάνουμε το σκοπό, το θέμα που αναλύει. Π. χ. «Ο συγγραφέας στο άρθρο του αναλύει τις διαφορές διαφήμισης και προπαγάνδας».
8.Κατά κανόνα η περίληψη γράφεται σε τρίτο πρόσωπο (Ο συγγραφέας…
αναλύει…)
9. Χρησιμοποιούμε ενεργητική σύνταξη, όταν επιθυμούμε να προβάλουμε το υποκείμενο, το πρόσωπο που δρα, δηλαδή υποκείμενο είναι ο συγγραφέας. Βλέπε το προηγούμενο παράδειγμα..
 10.Χρησιμοποιούμε την παθητική σύνταξη, όταν προβάλλουμε το αποτέλεσμα της ενέργειας του υποκειμένου. Τότε υποκείμενα γίνονται οι έννοιες του κειμένου και παραλείπεται η αναφορά στο υποκείμενο, δηλαδή το συγγραφέα. Π.χ. «Στο άρθρο αυτό αναλύονται οι διαφορές προπαγάνδας και διαφήμισης». Αποκτά ποικιλία η πλοκή του λόγου: μεταβάλλεται σε υποκείμενο η έννοια που συνήθως παριστάνεται ως αντικείμενο, εφόσον αυτή κρίνεται το κύριο στοιχείο της πρότασης δεν ονομάζεται ρητά το υποκείμενο, όσες φορές κανείς δε θέλει ή δεν μπορεί να το ονομάσει, όπως συμβαίνει αυτό πολλές φορές με τα απρόσωπα ρήματα (Ιονίζει, αστράφτει…) που δηλώνουν απλώς το συμβάν χωρίς να το συσχετίζουν με το υποκείμενο.
11. Αποφεύγουμε  την υπερβολική αφαίρεση και γενίκευση, παραλείποντας ουσιώδη στοιχεία.
την περιφραστική έκφραση,τις εκφράσεις με καλολογική σημασία, π. χ. παρομοιώσεις, μεταφορές, κοσμητικά επίθετα κ. λ. π. εκφράσεις που συμπληρώνουν το κύριο νόημα για λόγους έμφασης κ. λ. π. όπως ρητορικές ερωτήσεις κ. α.
12.Ανασυντάσσω τη θεματική πρόταση μετασχηματίζοντας τη γραμματικοσυντακτική της δομή (π.χ. μετατρέπω τα ρήματα σε ουσιαστικά ή μετοχές, τα ουσιαστικά σε ρήματα – βαθμιαία ωρίμανση αντί ωρίμασε βαθμηδόν, κ.ο.κ.), και της προσθέτω τα επιπλέον σημαντικά στοιχεία που εντόπισα στην πρόταση κατακλείδα ή και στην υπόλοιπη παράγραφο. Μπορώ, αντί τη θεματική πρόταση, να χρησιμοποιήσω τον πλαγιότιτλο που έχω δώσει στην παράγραφο.
13.Αντικαθιστώ όπου είναι δυνατόν βασικές λέξεις του κειμένου με συνώνυμες.
14.Αντικαθιστώ όπου είναι δυνατόν δευτερεύουσες προτάσεις με μετοχές, π.χ. αναζητώντας αντί καθώς αναζητούμε.
15.Αντικαθιστώ όπου είναι δυνατόν τα υπώνυμα με υπερώνυμα, π.χ. Τέχνες αντί ζωγραφική, γλυπτική, θέατρο, μουσική και αρχιτεκτονική.
16.Αντικαθιστώ φράσεις με περιεκτικές λέξεις, π.χ. πρόσφατα αντί τις τελευταίες μέρες του περασμένου μήνα.
17Αφαιρώ ονοματικούς ή άλλους προσδιορισμούς.
18.Αντικαθιστώ όπου είναι δυνατόν μια σειρά ενεργειών από μία φράση που επιγράφει την όλη πράξη, π.χ. οι διαδηλωτές κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν στο δρόμο τους στη θέση του οι διαδηλωτές έσπασαν βιτρίνες, έκαψαν αυτοκίνητα, γκρέμισαν πινακίδες και διέλυσαν ό,τι βρήκαν στο δρόμο τους.
19.Αντικαθιστώ μια περίοδο από μια λεκτική πράξη, π.χ. στη θέση του ο προϊστάμενος τόνισε ότι θα υπάρξουν συνέπειες γι’ αυτή τους την πράξη και προειδοποίησε ότι δε θα περάσει απαρατήρητη και ούτε θα μείνει ατιμώρητη μια τέτοια συμπεριφορά, γράφω απείλησε με τιμωρία.
20.Αποφεύγω τις επαναλήψεις του κειμένου.
21.Διατηρώ το νόημα των συνδετικών λέξεων, για να κρατήσω τη συνοχή και τη συνάφεια της σκέψης του συγγραφέα, και να αποδώσω σωστά τη συλλογιστική του πορεία.
22.Εάν υπάρχουν ερευνητικά στοιχεία, παρουσιάζω μόνο το πόρισμα, εάν κρίνω ότι αποτελεί βασική ιδέα του κειμένου.
23.Εάν ο συγγραφέας χρησιμοποιεί λόγια άλλων ως επίκληση στην αυθεντία και κρίνω ότι αυτά αποτελούν βασική ιδέα του κειμένου, γράφω με συντομία μόνο το νοηματικό περιεχόμενο αυτών των λόγων.
24.Μετατρέπω τα ερωτήματα σε πλάγιο λόγο, γράφοντας, ανάλογα με το είδος της περίληψης:
Π.χ Τίθεται το ερώτημα εάν… ή κρίσιμο είναι το ερώτημα κατά πόσο…
(εάν η περίληψή μου υποκαθιστά το αρχικό κείμενο)
Π.χ Ο συγγραφέας διερωτάται κατά πόσο… ή ο συγγραφέας θέτει το
ερώτημα… (εάν η περίληψή μου παρουσιάζει το αρχικό κείμενο).
25.Διατηρώ πιστά το νοηματικό περιεχόμενο του αρχικού κειμένου χωρίς να προσθέτω δικές μου απόψεις, επιχειρήματα, τεκμήρια, παραδείγματα.
26. Διατηρώ την οπτική γωνία του συγγραφέα και αποδίδω πιστά το ιδεολογικό περιεχόμενο του κειμένου χωρίς να το σχολιάζω, να το επιδοκιμάζω ή να το αποδοκιμάζω.
27. Υιοθετώ ύφος με καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα, τυπικό, όσο γίνεται πιο ουδέτερο και δεν προσπαθώ να εντυπωσιάσω με τη χρήση ηχηρών εκφράσεων.